Ei vippsebu, oppdrett av lundehundar og utkøyring av egg og andre varer i Bygland er bare nokre av prosjekta Kristin og Pål Moi på Urdi Gard i Åraksbø er i gang med.
Eg hadde gleda av å stikke innom Kristin og Pål for eit par dagar sidan, då eg likevel var forbi Åraksbø i eit anna ærend. Det første som møtte meg då eg ringte på heime hos dei var tre ivrige lundehundar, ein litt spesiell hunderase som dei to driv med oppdrett av. Dei kallar det Kennel Myrvangpoten.
Dei kjøpte gardsbruket Urdi for om lag to og eit halvt år sidan. Då budde dei i Iveland, men hadde hytte i Brokke. På tur langs riksveg 9 kikka dei stadig over fjorden mot den vakre bygda Åraksbø. Dei planla på denne tida ein tur til Nord-Norge, og var på utkikk etter ein billeg bubil til reisa. Men så dukka Urdi opp for sal. Etter bare to-tre dagars tenking slo dei til og kjøpte garden i staden for bubilen! Ein månads tid seinare var dei installerte i den nye heimbygda si.
– Men bubilen kom på plass etter kvart – den òg, smiler Pål og syner meg doningen som står under eit halvtak ute på tunet.
Eg skjøner at dei to er kjappe i vendinga og handlar raskt når det er noko dei har lyst til å gjere. At hytta i Brokke går under namnet «Kaostoppen» er kanskje ikkje så rart.
Stykket held fram under biletet
Vippsebua
Det nyaste påfunnet er gardsutsal – ei «vippsebu» – langs Bryggjevegen. Det er like ved grendehuset. I bua kan du kjøpe både hønse- og vaktelegg, svinekjøt, geitekjøt, småkaker, urter, matolje i ulike variantar, pesto og salt av ulikt slag. Alt er lokalt produsert. Her er også andre småvarer. Du kan få kjøpt Bjarne Nordgarden sine vakre, dreia trekunstverk. Du finn litt interiørvarer som påfuglfjær og porselenskoppar med gøyal tekst på. Handelen er under oppbygging. Det kjem stadig nye kortreiste varer. Om du tek ein kikk på Facebooksida til Urdi Gard, finn du fleire detaljar. Dei er også på Instagram.
Den koselege bua ligg rett ved vegen og er alltid open – 24/7. Ho skal etter kvart bli isolert og fint malt opp. I bua finn du bare det du vil ha, og betaler med vipps. Nummer og anna naudsynt informasjon finn du på oppslag på veggen. Om du normalt køyrer riksveg 9 på veg oppover eller nedover Setesdal, er «omvegen» på austsida av Åraksfjorden bare 2–3 minutt ekstra i køyretid. Men du og du, så opplevelsesrik og spennande!
Sjå i Åraksbø: Det unike Haugeburet
Utkøyring av varer
Fredag ettermiddag, annankvar veke, køyrer Kristin og Pål ut varer i heile Bygland kommune. Dei leverer rett og slett varene på døra di! Nå i starten går det mykje i heimeproduserte egg frå ordentleg frittgåande høner og ulike kjøtprodukt. Men du kan tinge andre varer frå vippsebua også. Du bare melder frå på Facebooksida til Urdi Gard kva du vil kjøpe, eller sender ein E-post til myrvangpoten@yahoo.no. Du kan òg kontakte Kristin på mob. 974 20 798, eller ta kontakt med henne eller Pål på anna vis. Så kjem varene dit dei skal når tida er inne.
Stykket held fram under biletet
«Dyrehage»
Kristin og Pål tok meg med på ei lita omvising på garden. Det var litt av eit liv! Fleire kattar hadde eg alt møtt då eg svinga inn på tunet. I fjoset traff me to italienske gjetarhundar, ein flokk med geiter og ein utruleg kosesjuk ver, tre fine alpakkaer og nokre nydelege vaktlar. Vaktelegg er som sagt eitt av produkta du kan kjøpe på garden. Pål opna luka ut, og geitene strauma gledesstrålande ut i den friske lufta. Dei visste vegen! Bare eit par små kje var ikkje heilt inne i rutinane ennå, og måtte få ei hjelpande hand med å finne fram.
I eit anna, ganske nytt bygg fekk eg sjå Hans og Harald, to såkalla «minigrisar». Kor «mini» dei var kan sikkert diskuterast. Men dei var strålande nøgde då Pål kom med morgonføda. Her hadde også den staselege påfuglen på garden plassen sin. I innhegninga ved dette «grisehuset» trippa det også tre australske emuar rundt. Dei såg litt skumle ut ved første augnesyn. Men Pål forklarte at det var greie fuglar, noko skye men enkle å handtere når dei bare hadde lært dei å kjenne. Fuglane hadde nokre imponerande bein og spesielt klør. Visstnok skal dei kunne kome opp i ein toppfart på 60 km/t om dei legg avgarde for full speed!
Pål tok meg med både til den svære, utandørs hønsegarden og opp til grisehagen på oversida av bygdevegen. Det var så triveleg å sjå dyra kose seg ute i den friske vårlufta i Åraksbø denne tidlege, nydelege vårdagen. Det er tydeleg at dyra sitt ve og vel, at dei skal ha det godt, står høgt i kurs på Urdi Gard.
Korleis rekk dei alt?
Pål har fulltids arbeid i Altiskog ved sida av garden. Kristin er for tida heime. Eg undra meg over korleis dei to kunne passe på alle dyra og rekke over alle oppgåvene på garden. Pål forklarte:
– Me bygger mest alt sjølv, og får hjelp av gode vener når det trengst til litt større tiltak. Me har fått greie rutinar på dyrepass og slikt om me skulle vere borte ein dag eller to. Me har ein mykje enklare og betre kvardag no enn i starten. Alt er ikkje «armar og bein» lenger!
Det kjem meir!
Sjølv om livet på Urdi Gard er hektisk, er det rom for meir. Det arbeidsame paret er i gang med å bygge opp ein stor grønsakhage. Målet er å produsere ein del grønsaker for sal så snart som mogeleg. På noko sikt drøymer dei om å få til besøksgard og/eller open gard. Om det alt er hektisk, er det tydelegvis ikkje nok for «Sirkus Moi».
Kristin måtte inn til andre gjeremål enn å følge ein nyfiken honndøl rundt, og Pål måtte avgarde til Evje for å handle noko utstyr til skogsdrifta hos arbeidsgjevaren Altiskog. Eg takka for meg.
Eg kjenner ei stor glede over å treffe folk som satsar på eit liv på landsbygda, som ser verdien i eit slikt liv, og som er i stand til å realisere det óg. Takk for den fine opplevinga!
