Knut Olav Daasvatn har skrive dette tenksame diktet. Det er med i den første diktboka hans, Alle sorger, alle gleder, som han kom ut med i 2020.
Knut Olav er bror min, og eg var så heldig å få lov til å illustrere boka med nokre av bileta mine. Han har seinare også gitt ut diktbok nr. 2, Hòlene ved Montignac (Amlethus Forlag, 2022).
Knut Olav er kunstnar og ordsmed, og presenterer dikta sine utan namn. Eg har teke meg fridomen her å kalle diktet «Alle sorger, alle gleder». Ein artikkel på nettet må liksom ha ei overskrift. Diktet står i Del 1 i boka – Alle sorger, alle gleder.
————————————–
ei ulukke skjer, ei mor døyr
inga bjørk feller bladene i sorg
kvifor finn eg likevel trøyst
i vindens spel i krona til ei eik?
eit slagtilfelle råkar, ein far gjev tapt
ingen stein snur seg bort i sjokk
kvifor vert eg varm inni meg av å leggje
handa på ei solvarm steinhelle?
eit håp brest, ein bror kverv
ingen spor visar att i landskapet
kvifor tenkjer eg på det lyse håret ditt
når eg ser byggaks vaie i vinden?
kan hende er skiljet mellom den lille
og den store verda vorte mindre tydeleg,
kan hende er det berre godt å vite
at det finst ei røynd stor nok
til å romme alle sorger, alle gleder
Knut Olav Daasvatn