Knut Olav Daasvatn er fødd i 1969. Han hadde lenge i livet hatt skrivetrong. Men først i 2007, i godt vaksen alder, skreiv han sitt første dikt.
Knut Olav er seniorkonsulent ved Institutt for biovitenskap ved Universitetet i Bergen, og utdanna biokjemikar. Han vaks opp i Hornnes, og er son av Arne Daasvatn og Gerd Herborg Mæsel Daasvatn.
I april 2012 og mai 2013 var han «Månadens diktar» i Diktkammeret i Dagbladet. I 2011 og 2012 hadde han fleire dikt på prent i Jol i Setesdal.
Knut Olav kom ut med den første diktboka si, «Alle sorger, alle gleder – dikt», i 2020. Det var i samarbeid med underteikna (broder Geir), som illustrerte dikta med eigne foto. I 2022 kom ei ny diktbok frå handa hans, «Hòlene ved Montignac». Her skriv han:
– Til mamma, Gerd Herborg Mæsel Daasvatn. Din kjærleik til litteratur og musikk var utan atterhald. Takk for at du delte den med meg og opna meg for gleda og for skaparkrafta som finst i det rommet.
Voilan
Frå den første diktboka til Knut Olav har eg funne fram eit dikt eg gjerne vil presentere her. Diktet og biletet som høyrer til passar så fint med både årstida og julestemninga som er med å spreie seg i heimen, og – kanskje – i sinnet.
Knut Olav er kunstnar og ordsmed, og presenterer dikta sine utan namn. Eg har teke meg fridomen her å kalle diktet «Voilan», etter staden han skriv om. Ein artikkel på nettet må liksom ha ei overskrift. Diktet står i Del 3 i boka – Isrose.
—
kulda har lagt eit lok over Voilan
på Kjetså-sida tar nokre småungar
dei første prøvande skeisetaka
eg børstar bort ein neve snø
gnir stålisen blank med votten
stirer etter ein barndom
mellom småsteinane
frosten har hausta grådig,
mudra elvas blikk
der det før var elvesneller
ser eg fastfrosne remser av krypsiv
eit villnis som gjev løynd
til skjebber, krokete kanalar
der tida renn langsamare
Knut Olav Daasvatn